• A
  • A
08.08.2009
Şiir

Düşlerden Uzak

O kadar uzağım ki o asra,
Rüyâda bile varamıyorum.
Okuyorum, dinliyorum, uyuyorum.
Olmuyor.. Uzanamıyorum..
Bağlantı zayıf hüsrandayım..

Nasıl insanlardı onlar öyle,
Nasıl yaşamışlardı hayret..
Ortam bugünden beterdi,
Bense onlardan bin beterim.
O ne bağlılıktı.. O ne sadakat..

Bir kere iman ettiler yetti.
Bin senedir iman ediyoruz,
Birisi kadar fayda vermiyor..

Kuşluk vaktiydi Erkam’ı gördüm.
Sordum sevinçle: ‘Sene kaç?’
‘Altmış’ dedi, ah çekerek..
Ben sevinçten,
O hüzünden ağlıyordu..

Onlar ortama uymadılar,
Asırlar onlara uydu.
Zamane değildiler,
Tatlı bir hüzne sevdalandılar.
Kırk dakika yetti her birine,
Kırk senede yetişmezi aldılar.
Sohbet-i nebeviyle boyandılar.. [1]

Sihirli cümle şuydu:
‘Rabbimizin muradı nedir?’
Huzur içinde söylediler ümmete.
Fenâdan bekâya uçtular da,
İzleri kaldı sinede..
Medineliydiler, medenîydiler,
Melekler gibi pervaneydiler
Söz verdiler dönmediler.
Velhasıl onlar asrı saadettiler..
Saadetin ta kendisiydiler..

Aykut Tanrıkulu

Dip Notlar:
[1]. Sözler / 27. sözün zeyli / syf: 452

 

Yorum yazabilirsiniz.

Yorumlarınız onaydan sonra yayınlanacak olup eposta adresiniz sitede görünmeyecektir. Lütfen hakaret içeren sözler yazmayınız.
0.007 sn.