Teşhisten tedaviye..

Sayılı dakikaları kalmıştı kâinatın. Son anlarını yaşıyordu. Ahir zamanı.. Bir tür hastalıktı bu. İnsanlar şaşkın haldeydiler. Sonradan olma işlere bulaşmışlardı. Bid’alara.. Ahirzaman elçisi, tabipler tabibi olan zat (s.a.v), ‘Gel hastasın, işte reçeten..’ diyordu. Pek çok insan, tiryak- u marazı’l bid’a yı kabul etmişti. (1) Bir kısmı ise üç maymunları oynuyordu: görmedim, duymadım, bilmiyorum!.. Sosyal yaşantıdaki küçük ve önemsiz addedilen hal ve tavırlarda bile, ahirzaman elçisi’nin (s.a.v), prensip ve tasdiklerine uygun bir davranış gayesi güdüldüğü takdirde, geçen her dakikanın, ibadet hükmüne sayılacağı bir ahirzamanın tam ortasında bulunuyorduk.

Sünnete uygun yaşayanlara, boşuna ‘yüz şehit sevabı’ vaat edilmemiş olsa gerekti. (2) Bizlerden ölerek değil, yaşayarak şehit olmayı tercih etmemiz isteniyor gibiydi. Zira dünyayı Allah (c.c) için terk etmek kolaydı. Zor olan, Allah adına burada yaşayabilmekti. (3) Yolumuzu sırat-ı müstakîm dahilinde tutabilmenin ilk ve en önemli şartı, iman eksenli bu müslüman dakikaların, hayatımızı nurlandırmasına bağlanmıştı. Değilse, karanlık ve zulümatın bizi kuşatıvermesi kaçınılmaz bir sondu..

Pek çok insan, hâlâ üç maymunları oynamaya devam ediyor. Aklı iğfal eden, ifsat eden, hatta iptal eden şu üç şeydir: sebepler, tabiat ve rastlantı.. Bu engeller insanı âdeta zindan gibi kuşatır, Yaratıcıyla arasına girerler.. Adi birer hırsız gibi, Rabbe ait vasıfları çalmaya kalkarlar. Oysa sebepler vardır ama bir tesirleri yoktur.

Tabiat denen kanunlar manzumesi, muazzam bir sanattır ama asla sanatkâr değildir. Dikkatli bakan bir göz için ise, rastlantıya hiçbir yerde rastlanmamaktadır..

Aykut Tanrıkulu

Dip Notlar:

(1). Bediüzzaman Said Nursi / Lem’alar / 11. Lem’a / syf: 55

(2). “Fesâd-ı ümmetim zamanında, kim benim sünnetime temessük etse,

Yüz şehidin ecrini, sevabını kazanabilir.”

İbni Adiy, el-Kâmil fi’d-Duafâ, 2:739;

El-Münzirî, et-Terğîb ve’t-Terhîb, 1:41;

Taberânî, el-Mecmeu’l-Kebîr, 1394;

Ali bin Hüsâmüddin, Müntehebâtü Kenzi’l-Ummâl, 1:100;

El-Heysemî, Mecmeu’z-Zevâid, 7:282.

(3). Dar Kapıdan Geçmek / Senai Demirci