Bir nikotin krizi alır götürür beni,
bir de sensizliğim...
Geçen saatlerde hissederim yalnızlığımı,
tütünsüzlüğümden de beter, çaresizliğim.
Kurtulmak için bu kapris kokan havadan,
umarsız, kendimle boğuşurum..
Doğanın sıcaklığına atılmak isterim de
sevdiğim..
Yapamam!
Kalabalık salonlarda
yalnızlığımla vuruşurum!
Uçarım gölgeler boyunca,
zifirî karanlıkta,
nikotin sarısı düşüncelere dalarım.
Kumar oynarım,
özgürlüğüm ve
en temiz düşüncelerimle..
inceldiği yerden kopsun diye,
pamuk ipliğine bağlı duygularım.
Bu karmaşa içerisinde herşey boş,
boş o bitmez tükenmez özlemler,
inan!
İnan boş çaresizliğim...
15-18 Mayıs 1987,
Saklı Şiirler, İstanbul